نت ِ لا ؛ Am 04:00
شعرهای ِ خیس خورده ،
شب ِ برهنه ،
و بخار ِ نرم ِ دهانت ، روی ِ یخ کردگی ِ احساسم ،
و تب ِ نگاهی که مدام ذوب می کند مرا ،
و شعرهای ِ من که مدام خیس می شوند ،
و نم نم نمک محو می شوند ...
پریشآن نوشت : حوّای ِ بی حواس ، دستای ِ تو کجاس !؟
" نگفتن ! " یا " نه گفتن ! " مسئله این است *:)
زخمی که روایت گر ِ دردی باشد ، با چسب ، نمی توان دهانش را بست .
نظرات شما عزیزان: